Świeże mleko sprzedawane za pomocą mlekomatów zyskuje coraz więcej nabywców. Mleko to nie jest pasteryzowane ani sterylizowane, dlatego też jego mikrobiologiczna i chemiczna czystość może wzbudzać zaniepokojenie. Celem pracy była ocena pozostałości non-orto,  mono-orto polichlorowanych bifenyli (PCB) i wskaźnikowych kongenerów (ndl PCB) w świeżym mleku pochodzącym z mlekomatów.  Analizy wykonano z zastosowaniem techniki GC MS. Wykazano zróżnicowanie zawartości PCB w mleku, przy czym ilość ndl PCB wahała się od wartości mniejszych niż LOQ do 7,13 ng/g lipidów (PCB 52). Suma ndl PCB zawierała się w granicach 4,70 ÷ 12,32 ng/g lipidów i  stanowiła 11,7 ÷ 30,8 % NDP. W przypadku dl PCB stwierdzono niskie poziomy pozostałości analizowanych związków w mleku. Wahały się one od wartości mniejszych niż LOQ do 3,46 ng/g lipidów – kongenery non-orto PCB oraz od wartości mniejszych niż LOQ do 3,28 ng/g  lipidów – mono-orto PCB. Równoważnik toksyczności TEQ wahał się w zakresie 0,00003 ÷ 0,00024 pg-TEQ/g lipidów, co stanowiło  0,001 ÷ 0,01 % NDP. Analiza oceny ryzyka zdrowotnego umożliwiła wykazanie, że na obecnym poziomie spożycia mleka produkt ten jest  bezpieczny dla konsumentów, ponieważ dzienna dawka PCB jest znacznie mniejsza niż tolerowane dzienne pobranie (TDI) tych związków.  Na podstawie zmian TEQ w okresie trzyletnim nie stwierdzono istotnego (p < 0,05) zmniejszenia zawartości kongenerów dl PCB, a w  przypadku dwóch punktów pobierania próbek nawet niewielki ich wzrost. Dowodzi to, że obecność tych trwałych ksenobiotyków w  środowisku i żywności może występować przez wiele lat. Natomiast w badanym okresie stwierdzono niewielkie zmniejszenie zawartości  ndl PCB. Zaobserwowane pozostałości PCB były bezpieczne dla konsumentów.