Przeciwutleniacze są przedmiotem badań naukowych, zarówno klinicznych, jak i żywieniowych. Obecnie stanowią one jeden z czynników utrwalania żywności oraz zapobiegania niekorzystnym procesom jełczenia tłuszczów. Przedmiotem niniejszej pracy było określenie poziomu wiedzy konsumentów na temat przeciwutleniaczy oraz postaw respondentów wobec stosowania tych substancji w produktach spożywczych. Badania ankietowe przeprowadzono w roku 2000 oraz 2005, każdorazowo wśród 150 osób na terenie województwa Wielkopolskiego. Badania przeprowadzono, posługując się ankietą zawierającą 15 pyta. Respondenci mieli możliwość wyboru jednej lub kilku odpowiedzi. Czynnikami różnicującymi była płeć, wiek oraz wykształcenie badanych osób. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że pojęcie „przeciwutleniacz” było znane dużej części respondentów (77% w 2000 r. i 75% w 2005 r.) i w ciągu porównywanych lat populacja ta nie uległa zmianie. Jako główne źródła przeciwutleniaczy respondenci, odpowiednio w roku 2000 i 2005, wskazywali oleje roślinne (30 i 36%), zarodki pszenne (30 i 25%) oraz przyprawy (11 i 26%). Mimo tego, że znaczny odsetek respondentów deklarował znajomość pojęcia „przeciwutleniacz”, a 44% w roku 2000 i 45% w 2005 nie potrafiło prawidłowo wskazać źródeł tych substancji. Ankietowani wykazali się także dobrą znajomością celu dodawania przeciwutleniaczy do żywności, wskazując głównie na ich funkcje ochronne i przeciwdziałające jełczeniu tłuszczów – odpowiednio 67% odpowiedzi w roku 2000 r. i 64% w 2005. Badając nastawienie konsumentów do przeciwutleniaczy obserwowano zmniejszenie się niechęci konsumentów do produktów zawierających w swoim składzie związki oznaczone symbolem „E”, w tym przeciwutleniacze. Uzyskane wyniki wskazują, że poziom wiedzy na temat przeciwutleniaczy nie uległ zmianie w przeciągu 5 lat.