Ścisłe badania połowę przeprowadzono w latach 1993-1997 na glebie bielicowej, lekko kwaśnej, wytworzonej z piasków słabo gliniastych (kompleks żytni dobry). Obiektem badań był owies siewny (odm. Komes) uprawiany na dwóch poziomach agrotechniki (pełnej i uproszczonej). Wyniki 3-letnich badań wskazują, że plonowanie owsa i dorodność ziam (MTZ) była niezależna od poziomu agrotechniki i wynosiła odpowiednio 3,56 t z ha i 30,4 g. Pełny poziom agrotechniki wywarł istotny wpływ na zmniejszenie zachwaszczenia łanu owsa siewnego. Liczebność chwastów obniżyła się 6-krotnie, zaś ich biomasa ponad 10-krotnie. Panującymi chwastami były głównie gatunki krótkotrwałe, takie jak: Chenopodium album, Polygonum convolvulus, Viola arvensis i Apera spica venti (78,7% ogólnego zachwaszczenia).